کد مطلب:31532 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا خداوند زن را براي آرامش مردها آفريد؟

خداوند زن و مرد را ماية آرامش يكديگر قرار داده است، نه فقط زن را براي آرامش مرد: ومِن ءايـَتِهِ اَن خَلَقَ لَكُم مِناَنفُسِكُم اَزوَجـًا لِتَسكُنوا اِلَيها وجَعَلَ بَينَكُم مَوَدَّةً ورَحمَةً اِنَّ في ذَلِكَ لاَ ?َيـَتٍ لِقَومٍ يَتَفَكَّرون;(روم،21) و از يكي از آيات الهي آن است كه براي شما از جنس خودتان جفتي بيافريد كه در بر او آرامش يافته و با هم انس گيريد، و ميان شما رأفت و مهرباني برقرار نمود...

ضميركُم در لَكُم و أَنفسكم مرد و زن را در برميگيرد، و اين از قواعد ادبيات عرب است. در جايي كه بخواهند براي گروهي مرد و زن، فعل و ضميري به كار برند، از افعال و ضماير مذكر استفاده ميكنند، و از اين قاعده در قرآن فراوان استفاده شده است، مانند: يـَاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصّيامُ كَما كُتِبَ عَلَي الَّذينَ مِن قَبلِكُم لَعَلَّكُمتَتَّقون;(بقره،183) اي كساني كه ايمان آوردهايد، روزه بر شما مقرر گرديد.]واجب شد[.... با اين كه روزه بر مرد و زن واجب گرديد، ولي در اين آيه از فعل آمنوا و ضمير كُم كه مذكر هستند، استفاده شده است. كلمة ازواج هم جمع زوج به معناي همسران ميباشد، و كلمه زوج به هر يك از نر و مادة حيوانات و انسانها در صورتي كه جفت هم باشند، اطلاق ميشود، و به مرد مختص نميباشد; در قرآن، اين كلمه براي زن هم به كار رفته است: وقُلنا يـَـ ?‹ادَمُ اسكُن اَنتَ وزَوجُكَ الجَنَّةَ وكُلا مِنها رَغَدًا حَيثُ شِئتُما ولا تَقرَبا هـَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكونا مِنَ الظّـَـلِمين;(بقره،35) و گفتيم: اي آدم!خود و همسرت در اين باغ سكونت گيريد;... با اين توضيحات، معناي آيه چنين است:و از يكي از آيات الهي آن است، كه براي شما]مردان و زنان[ از جنس خودتان جفتي يا همسري بيافريد. خداوند به علت اين كه دانا و حكيم است بعضي انسانها را مذكر و برخي ديگر را مؤنث آفريد و وجود هر كدام را بدون ديگري ناقص و ناآرام قرار داد، و به واسطة لطف و رحمتش، بين آنها رابطة زوجيت برقرار نمود تا غير از تكثير نسل در كنار همديگر به آرامش و تعادل روحي و دوستي و رحمت دست يابند، و اين همه، از نشانههاي قدرت و رحمت اوست، و اگر چنين رابطه و پيوندي بين اين دو موجود برقرار نميكرد، جاي پرسش بود.( ر.ك: تفسيرالميزان، علامهطباطبايي;، ترجمة سيدمحمدباقرموسوي همداني،ج،ص،بنياد علمي و فكري علامه طباطبائي; / تفسيرنمونه، آيةا...مكارم شيرازي و ديگران،ج،ص 391ـ392،دارالكتبالاسلاميه. )